In al het werk bij Intuitieve Trainingen ben je bezig met wie je in wezen bent en hoe je dat leeft in je dagelijks leven. In de Basis intuitieve opleiding kijk je daarom ook naar wat we noemen je ‘innerlijk kind’. Dat kan het kind zijn wat je ooit was.
Naar aanleiding van deze meditatie ontstond bij Pasquinel, één van de deelnemers het volgende beeld.
Het kind in mij.
Opeens kwam er een verlegen jochie tevoorschijn.
Ik was verbaasd want ik herkende mijzelf, het was kleine ik.
Hij kwam verlegen over maar z’n ogen namen de omgeving aandachtig op.
Ik probeerde met ‘m te praten en tot wederom mijn verbazing sprak hij terug. Niet zozeer in woorden maar meer in snel flitsende beelden en iets van een gevoel er bij.
Gek genoeg begreep ik t ook, al kon ik t niet in woorden uitleggen.
Er werd gevraagd of ikzelf de kleine ik wat wilde geven.
Zonder erbij na te denken verscheen er een stok in mijn hand.
Ik zei :
Deze stok is voor jou.
Hij is lang genoeg om het kwaad op afstand te houden en zo nodig weg te slaan.
Het is ook een toverstok waar je de magie mee kan beoefenen.
Hij is sterk genoeg om op te steunen als je zelf niet zo sterk voelt.
Hij is klein en licht genoeg om altijd bij je te dragen. Je bezit alles om t leven aan te kunnen. En als ’t tegen zit heb je altijd wat achter de hand.
Een eigen plek.
Ik pakte kleine ik bij zijn hand en nam hem mee naar een plek diep in m’n hoofd, mijn plek.
Het is een eilandje in een klein meertje, gevuld nu met groen blauw helder water, omringt met zand en lage rotsen, bomen en planten.
Het is er vredig, kleurrijk en mooi. Ik voelde me ook een beetje schuldig omdat ik mijn laatste bezoek niet meer kon herinneren.
Op een gegeven moment werd er gevraagd om kleine ik weer terug te brengen naar waar hij heen zou willen gaan.
We dachten allebei hetzelfde.
Dit hier, hier zou zijn nieuwe thuis zijn.
We maakten een mooi plekje op een rots bij ’t water, onder een boom waar hij kon blijven.
Hij was zichtbaar blij en ik was ook met een vernieuwde energie vervuld nu ik wist dat kleine ik daar woont.
Voorzichtig schuifelde hij naar me toe en wenkte mij met z’n hand alsof hij me wat wou influisteren.
Met zijn voorhoofd raakte hij het mijne en zei :
Ik herken jou ook…..
